بیدار شو تا در شب پایانی پیروزی نور بر تاریکی قرن به خواب نروی!



به گفته ایرانیان باستان، نبرد آسمانی بین دو جبهه اهریمنی و اهورایی درگرفت و این نبرد تا پایان پاییز که با رگبار و باران همراه است ادامه خواهد داشت. از این رو، مردم باید زندگی کنند و شب ها بیدار بمانند. زیرا احساس این تاریکی و تاریکی شیطان می تواند تو را در خواب غفلت فرو برد!

به گزارش ایسنا، «شب چله» که یکی از شب های مقدس ایران باستان محسوب می شد، از سال 502 قبل از میلاد به طور رسمی در تقویم رسمی ایرانیان باستان در تقویم ایرانیان باستان قرار گرفت.

مردم آن زمان متوجه می شدند که در بعضی روزها و در بعضی از اوقات سال روزها بسیار طولانی است و در این روزها می توانند از نور و نور خورشید بیشتر استفاده کنند. از همین جا این باور به وجود آمد که نور و روشنایی و درخشش خورشید نماد خوبی و خوشی و مبارزه با تاریکی شب است.

آنها همچنین دریافتند که کوتاه ترین روزها آخرین روز پاییز و اولین شب زمستان است و بلافاصله پس از آن روزها به تدریج طولانی تر و شب ها کوتاه تر می شوند، بنابراین آن را شب تولد خورشید نامیدند (بیشتر ) و آن را در ابتدای سال محقق کرد.

این شب طولانی پر از حکایات و افسانه است. برخی معتقدند این شب بسیار ترسناک و ناراحت کننده است! پس تا طلوع فجر بیدار ماندند و با هم صحبت کردند تا غم غیبت خورشید و تاریکی و سرما روحشان را ضعیف نکند. برخی آن را شب «تولد خورشید» می نامند.

اما همه داستان ها روی سقف آسمان بالای سر ما اتفاق می افتد و پس از چرخش زمین و خورشید، امروز در آستانه یک رویداد نجومی هستیم. «شب چله» شبی است که در آن یک دقیقه بیشتر منتظر می مانیم تا خورشید طلوع کند و روشنایی و روشنایی بر تاریکی و خاک غلبه کنند.

امروز سه شنبه 29 آذرماه ساعت 19:29 خورشید به نقطه انقلاب زمستانی می رسد و امشب هموطنان آخرین اوج قرن چهاردهم 1401 و آغاز قرن پانزدهم شمسی را تجربه خواهند کرد. .

دین 8000 ساله که تا به امروز باقی مانده است

امین دالوند، کارشناس رصد انجمن نجوم آماتوری ایران و پژوهشگر تاریخ اساطیری ملل باستان در گفت وگو با ایسنا، «شب چله» را یکی از قدیمی ترین اعیاد و آیین های ایران می دانند که ریشه عمیقی در باورها و اعتقادات مردم این دیار دارد و می گوید: «شب چله» حدود 8000 سال قدمت دارد. اما رسماً از زمان داریوش اول هخامنشی 502 ق.م در تقویم ایران ثبت شده است.

وی «یلدا» را نام دیگر «شب چله»، واژه ای سوری به معنای «تولد، ولادت، پدرشوهر، خالق، نیکوکار» و «بزرگ» خواند و گفت: اول دی ادامه دارد، شب ادامه دارد. از تولد نور و خورشید

دالوند در این باره توضیح داد: ایرانیان اعتقادی دارند که از جشن تیرگان گرفته شده است که بر اساس آن، نبردی میان دو جبهه خیر و شریر نیروهای اهریمنی و اهورایی اتفاق میافتد و این نبرد تاییز که با رگبارها و بارانهای پاییزی توام است. ، دنباله در ادامه می آید؛ بنابراین مردم باید در «شب» زنده و بیدار بمانند زیرا احساس این تاریکی اهریمنی می تواند آنها را درگیر کند و به خواب بروند!

این پژوهشگر تاریخ اسطوره های اقوام باستانی با بیان اینکه با طلوع خورشید و آغاز روشنایی، سرانجام جبهه اهورایی و جبهه خیر بر جبهه شیطانی و شیطانی پیروز می شود، ادامه داد: به طور کلی، یلدا نیز به معنای سخاوت است. از این رو کشاورزانی که در یک سال برداشت محصول برداشت و برداشت کردند و بخشی از غلات، غلات، میوه ها و سبزی های خود را برای مصرف در فصل سرما ذخیره کردند و امشب بخشی از این ذخیره را به مصرف رساندند و از این رو برای این همه سخاوت خداوند را شاکر بودند. و فراوانی

وی خاطرنشان کرد: روز اول دی ماه که مصادف با آغاز انقلاب زمستانی در نیمکره شمالی کره زمین و فرا رسیدن فصل سرد است، معمولا به عنوان روز دگان نامیده می شود. دیگان یا «روز خوار» روز تولد خورشید است و در این روز آداب و اسطوره های خاصی داشتیم که در آن شاهان افسر تاج خود را بر سر می گذاشتند و به نشانه برابری همه مردم روی زمین و با یک لباس ساده وارد سطح باز شدند و روی یک تشک سفید نشستند.

به گفته این عضو انجمن نجوم آماتوری ایران، در آن روز همه با هم برابر بودند و هیچکس حق نداشت به دیگران دستور دهد یا سرزنش کند و حتی قربانی کردن در «روز دیگان» ممنوع بود.

دالوند با بیان اینکه در آن روز بردگان نیز آزاد می شدند، خاطرنشان کرد: در دین ایرانیان برده داری وجود نداشت، یعنی افرادی که برای عده ای از کار افتاده بودند و در آن روز به آنها مرخصی و آسایش داده می شد. ممکن است.

درخت سرو آغازگر یک محیط سالم است

دالوند با تاکید بر اینکه در روز دیگان در مقابل سرو ایستاده اند، گفت: سرو درختی است که در تمام طول سال سبز است و نماد استقامت، درستی و استقامت و بر همین اساس ایرانیان در این زمینه هستند. روز.” در مقابل این درخت ایستادند و این عهد بستند:

«ای سرو، با تو عهد می بندیم که سال دیگر درختی بکاریم».

کارشناس رصد انجمن نجوم آماتوری ایران این میثاق را نمادی از اجرای سنت درختکاری دانست و گفت: این سنت نشان دهنده رویکرد آنها به حفاظت از محیط زیست است و با کاشت درختان در راستای حفظ هستی و طبیعت عمل کردند و این چنین است. جالب است که روز شکرگزاری نزدیک است، به این معنی که فصل تعطیلات در نوسان کامل است.

دالوند ادامه داد: در «شب چله» آجیل مخصوصی به نام «لُرک» در قدیم مصرف می شد که معمولاً در آن شب همراه با هندوانه به عنوان نماد گرمی و شادی تابستان و انار به عنوان نماد تولد سرو می شد. و تولد و لب نماد سخاوت و برکت بود و بعدها یعنی وقتی حافظ دیوان خود را تمام کرد، مردم امشب به دیوان حافظ رفتند تا سرنوشت خود را ببینند و برای سال نو آماده شوند.

پژوهشگر تاریخ اساطیری اقوام باستان با تاکید بر اینکه شاهنامه خوانی در شب چله نیز رواج داشته است، گفت: مردم در آن زمان صندلی داشتند و معمولا سفره چله را زمانی روی صندلی می گذاشتند. دیدار نیز در آن شب رایج است.» است.

وی آغاز سال شمسی و عید نوروز را روز اول فروردین و آغاز اعتدال بهاری دانست و یادآور شد: در قدیم آغاز سال از اول دی ماه آغاز می شد. زیرا در فرهنگ اوستایی واژه ای به نام سرده داریم که به معنای سرد است و اعتقاد بر این است که از روز اول زمستان به تدریج طول روزها زیاد می شود و به سوی نور و روشنایی و گرما و به پایان شب می رویم. سال است و اولین روز دی ماه آغاز سال نو بود.

شبی که تنها با چند ثانیه بیدار شدن به یک افسانه تبدیل شد

دالوند برخلاف تصور اینکه «شب چله» چند ساعت بیشتر از شب‌های قبل و بعد از آن است، تنها یک دقیقه طولانی‌تر است و افزود: اما در مناطق جغرافیایی ایران امشب اختلافاتی داریم. برای مثال طول شب چله در شرقی ترین شهرهای ایران یعنی چابهار 13.5 ساعت است. اما در غربی ترین منطقه ایران مانند ماکو که در شمال غربی است طول آن شب 14.5 ساعت است.

کارشناس رصدخانه انجمن نجوم آماتوری ایران افزود: این اختلاف فاصله بین شهرهای ایران، آن شب را طولانی‌تر کرد و دوباره این شب فقط یک دقیقه بیشتر شد.

آینه ای شبیه به «چله» یا «یلدا» در دنیا

این پژوهشگر حوزه اساطیر عامیانه با اشاره به اینکه آیین شب چله در قدیم در کشورهایی مانند یونان، روم و مصر وجود داشته است، یادآور شد: این آیین بعدها به تولد حضرت عیسی بن بنم (25 آذرماه) منتقل شد. ) که با همراهی جشن کریسمس آغاز شد. آنها همچنین معتقد بودند که تولد حضرت عیسی، پسر مریم، مصادف با تولد خورشید و نور هدایت الهی است.

دالوند ادامه داد: همچنین در مصر 4000 سال پیش جشنی 12 روزه داشتند که از شب چله یا یلدا شروع می شد و 12 روز بعد به نماد 12 ماه سال ادامه می یافت و شاخه هایی در آن مکان مقدسی را ایجاد می کردند. و دعا کرد از آنجایی که مصریان خود را فرزندان نور یا خورشید می دانستند، معتقد بودند که خورشید در روز آغاز انقلاب زمستانی، یعنی اول ژانویه، دوباره طلوع می کند و این طلوع خورشید به معنای تولد دوباره خداوند است!

او با اشاره به برخی از جشنواره های رومی و یونانی مانند Natalis Anaictus یا تولد خورشید شکست ناپذیر در روز شکرگزاری، گفت: «بعدها این جشن ها به کریسمس منتقل شد.

داستان های رایج یلدا

دالوند وجه مشترک شب های چله در فرهنگ های مختلف را تقابل خیر و شر دانست و گفت: اساس دین زرتشتی تقابل خیر و شر است که در آن اهورا به معنای نور هستی و اهریمن به معنای تاریکی و بدی است. جشن فون چله یا یلدا تنها توسط ایران و افغانستان به عنوان میراث جهانی به ثبت رسیده است.

وی خاطرنشان کرد: از سوی دیگر به دلیل اینکه ایران در آن زمان کشوری عظیم و دارای وسعت فرهنگی وسیعی بود و همچنین به دلیل لشکرکشی خشایارشا شاه، آتن فتح شد و جنگ های طولانی اشکانیان با امپراتوری روم شرقی تضمین کننده یک تبادل فرهنگی بسیاری از باستان شناسان غربی بر این باورند که آیین میترا و برخی مناطق تمدنی از ایران به فرهنگ های دیگر منتقل شده است.

این پژوهشگر تاریخ اساطیری ملل باستان تاکید کرد: آنچه در این شب مهم تلقی می شود تلاش برای لذت بردن از لحظه است. چون در سال فقط یک شب «شب چله» است و اینها آداب کنار هم ماندن است و جشن هایی محسوب می شود که در آن بیشتر به تشکیل خانواده و یکدیگر توجه می کنیم و از فضای مجازی دور می شویم.

دالوند گفت: این سومین بار است که به دلیل بیماری عروق کرونر مجبور به جدایی می شویم. باید از فضای مجازی برای دلجویی اقوام و دوستان و دادن انرژی مثبت به دیگران استفاده کرد.

این کارشناس رصد از انجمن نجوم آماتوری ایران در پایان تاکید کرد: امشب باید گوشی هایمان را خاموش کنیم و از بودن در کنار هم لذت ببریم.

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید